EUROBONDS

Θα θέλατε να γίνετε συνεταίροι με μια παρέα ατόμων εθισμένων στα χρέη, που δεν έχουν καμιά διάθεση να μειώσουν τις άγριες σπατάλες τους;

Σίγουρα όχι.

Αυτό είναι όμως κάτι, που όλοι ζητούν από την Γερμανία να κάνει.

Όλο και περισσότερο, τα ευρωομόλογα αρχίζουν να θεωρούνται ως η καλύτερη μακροπρόθεσμη λύση στην κρίση του ευρώ.

Τα ευρωομόλογα θα αντιπροσωπεύουν χρέος που εκδίδουν από κοινού και οι 17 χώρες μέλη της ευρωζώνης. Έτσι, όλες θα απολαμβάνουν την ίδια πιστωτική αξιολόγηση με την Γερμανία, με αποτέλεσμα να πέσουν κατακόρυφα τα κόστη δανεισμού χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, κ.ά.

Θα αυξηθούν όμως τα αντίστοιχα κόστη της Γερμανίας. Μάλιστα, έχει υπολογιστεί, πως η Γερμανία θα πρέπει να πληρώνει €50 δισ επιπλέον ανά έτος. Για αυτό και το Βερολίνο δεν πετάει απ τη χαρά του με την πρόταση για ευρωομόλογα.

Επιμένει όμως ο νέος Γάλλος πρόεδρος, με την στήριξη μάλιστα του ΔΝΤ, και της Ιταλίας.

Στο τέλος, η Γερμανία μπορεί να ενδώσει και το ευρώ να σωθεί. Αν όχι, τότε τα ευρωομόλογα μπορεί να αποτελέσουν την αιτία διάλυσης της ευρωζώνης.

Είναι πολύ εύκολο να χαρακτηρίζουμε τους Γερμανούς ως τους κακούς της υπόθεσης, αλλά ας μπούμε για λίγο στη θέση τους. Αν είχαμε συγγενείς που ξοδεύουν ασύστολα και που ήδη χρωστούσαν $100.000 στις πιστωτικές τους κάρτες, θα συνυπογράφαμε ένα νέο δάνειο τους ως συνεγγυητές; Μάλλον όχι.

Οι πρόσφατες εκλογές στην Γαλλία και στην Ελλάδα, απέδειξαν ότι οι δυο αυτοί λαοί απορρίπτουν την λιτότητα. Αυτό που θέλουν είναι η επιστροφή στην προηγούμενη ευημερία που είχαν, η οποία βασιζόταν στο χρέος. Δυστυχώς, η Γερμανία αρνείται να τους κάνει το χατίρι. Για αυτό και ο Ολάντ πιέζει τόσο πολύ για την έκδοση ευρωομολόγων. Θέλει όλα τα κράτη μέλη να εκμεταλλευτούν την πιστωτική αξιοπιστία του Βερολίνου και να ξαναρχίσουν να δανείζονται από δω κι από κει.

Η Γερμανία αρνείται, επειδή φοβάται πως στο τέλος η υπόλοιπη ευρωζώνη θα την συμπαρασύρει κι αυτήν στην καταστροφή. Την ίδια άρνηση προβάλλουν και οι Αυστρία, Φιλανδία, και Ολλανδία. Όπως δήλωσε η Μέρκελ: «Δεν πρέπει να ξοδεύεις πιο πολλά από όσα κερδίζεις. Αυτό το πολύ απλό, έχει οδηγήσει σε τόσες διαμάχες…». Και μάλλον έχει δίκιο.

Δεν πρέπει οι άνθρωποι να ζουν πέρα από τις δυνατότητες τους. Όταν το κάνουν, το συνηθίζουν, και μόλις έρθει ο λογαριασμός, τρελαίνονται. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να κάνουν θυσίες για να μπορούν οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και οι Έλληνες να δανείζονται με αφροσύνη. Γιατί να το θέλουν;

Εξάλλου, όπως λένε οι Γερμανοί, τα ευρωομόλογα απαγορεύονται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.

Από την άλλη όμως, πολιτικοί όπως ο Ολάντ θεωρούν την λιτότητα αδιέξοδο, που θα ρίξει κατά πολύ το επίπεδο ζωής των Ευρωπαίων. Και σ αυτό έχουν δίκιο.

Βέβαια, όποιος ζει πέρα από τα μέσα του, και στο τέλος έρθει αντιμέτωπος με τον λογαριασμό, ξέρει πολύ καλά πως αυτή είναι μια οδυνηρή εμπειρία. Και αποτελεί ντροπή για τους Ευρωπαίους να εκλιπαρούν την Γερμανία για οικονομική βοήθεια.

Αν η Γερμανία δεν συμφωνήσει στην επιδότηση των εταίρων της, είναι πολύ πιθανό, πως η ευρωζώνη θα διαλυθεί άδοξα. Και αυτό θα κοστίσει πολλά σε πολλούς.

Το ευρώ ήταν από την αρχή μια κακή ιδέα. Μια νομισματική ένωση δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά, ελλείψει πολιτικής και δημοσιονομικής ενοποίησης. Και εδώ που τα λέμε, ο κόσμος θα τα πήγαινε πολύ καλύτερα χωρίς την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Η ΕΕ έχει μετατραπεί σε έναν γραφειοκρατικό εφιάλτη, και καλά θα κάνει να διαλυθεί.

Προς το παρόν όμως, ο κίνδυνος είναι το ευρώ, και η Ελλάδα θα είναι μάλλον η πρώτη χώρα που θα το εγκαταλείψει.

Ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός της Λ. Παπαδήμος παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση κάνει σχέδια για την απομάκρυνσή της από την ευρωζώνη.

Το ίδιο περίπου αποκαλύφτηκε και από το Reuters, που δημοσίευσε στοιχεία ότι οι επί μέρους χώρες της ευρωζώνης καταστρώνουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση απομάκρυνσης της Ελλάδας.

Η απομάκρυνση αυτή έχει πλέον πολλές πιθανότητες να πραγματοποιηθεί.

Ένα πρόσφατο άρθρο του Bloomberg περιγράφει με λεπτομέρειες πως θα εξελιχθεί ένα τέτοιο σενάριο, στη διάρκεια των 46 ωρών που οι παγκόσμιες χρηματαγορές θα είναι κλειστές λόγω σαββατοκύριακου:

«Αν η Ελλάδα αποφασίσει να φύγει, θα έχει ένα παράθυρο 48 ωρών… αυτό είναι το χρονικό διάστημα που θα χρειαστούν οι ηγέτες της, όταν οι χρηματαγορές είναι κλειστές, για να επιστρέψουν στο εθνικό νόμισμα. Από το κλείσιμο του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης την Παρασκευή, μέχρι το άνοιγμα αυτού της Ν. Ζηλανδίας την Δευτέρα, ότι είναι να γίνει θα γίνει.

Σε αυτό το διήμερο, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να επιβάλλουν την τάξη, την ώρα που θα σχεδιάζουν την χρεοκοπία, το νέο νόμισμα, την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, την αντιμετώπιση της φυγής κεφαλαίων και τον τρόπο αποπληρωμής των λογαριασμών, την ώρα που η στρόφιγγα της βοήθειας θα έχει κλείσει οριστικά.

Το ρίσκο είναι ότι όλα αυτά αποτελούν ανυπέρβλητο άθλο για οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση αναλάβει τις τύχες μιας χώρας που τα τελευταία δυο χρόνια χρειάστηκε διπλή διάσωση, επειδή δεν μπορεί να συμμαζέψει τα δημοσιονομικά της…».

Προς το παρόν κανένας δεν γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι, ενώ ο πανικός διαδίδεται σε παγκόσμιο επίπεδο.

Όλοι φοβούνται πως η Ελλάδα θα επιστρέψει και πάλι στην δραχμή. Για αυτό και κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις και πολυεθνικές, άρχισαν να προετοιμάζονται. Όπως αναφέρει το CNBC:

«Μεγάλοι τουριστικοί οργανισμοί (tour operators) όπως ο γερμανικός TUI, και ο βρετανικός Kuoni, απαιτούν να προστεθούν ρήτρες δραχμής στα συμβόλαιά τους με Έλληνες ξενοδόχους, σε περίπτωση που η χώρα φύγει από το ευρώ.

Οι βρετανικές εφημερίδες είναι γεμάτες από συμβουλές προς τους ταξιδιώτες, που ανησυχούν και αποφεύγουν να πάνε για διακοπές στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Ιταλία, μη τυχόν και οι χώρες αυτές εγκαταλείψουν την ευρωζώνη.

Μεγάλες πολυεθνικές, όπως οι Vodafone Group, Reckitt Benckiser και Diageo, μαζεύουν τα μετρητά τους από τις τράπεζες καθημερινά και τα επιστρέφουν στη Βρετανία».

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις του οικονομικού χάους που μας περιμένει.

Η Γαλλία πιέζει για τα ευρωομόλογα και η Γερμανία αντιστέκεται.

Σε κάποια φάση, θα πρέπει να παρθεί η τελική απόφαση.

Θα ενδώσει το Βερολίνο, ή θα επέλθει χάος, που τελικά θα διαλύσει την ΕΕ;

Ζούμε σε πολύ ενδιαφέροντες καιρούς…