Στο δρόμο όπως πηγαίνουμε από το Καρπενήσι για τον Προυσό υπάρχει το μονοπάτι όπου βρίσκονται τα "ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ".
Από το σημείο αυτό σύμφωνα με την παράδοση, πέρασε η Παναγία στο δρόμο της για τον Προυσό.
Τον καιρό που βασίλευε ο εικονομάχος Θεόφιλος στην Κωνσταντινούπολη, άρχισε μεγάλο διωγμό κατά των Αγίων εικόνων και έστειλε βασιλικές διαταγές σε κάθε πόλη και χώρα, διατάζοντας τους ορθόδοξους και απειλώντας τους με βασανιστήρια και εξορίες για να κατεβάσουν τις Αγίες εικόνες και να τις κάψουν ή να τις καταστρέψουν.
Tην ίδια εποχή η σεβάσμια και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βρισκόταν σε μια πόλη της Τουρκίας, στην Προύσα της Μικράς Ασίας.
Αφού ήρθε η βασιλική διαταγή να καταστραφούν όλες οι ιερές εικόνες ένα αρχοντόπουλο, γιος ενός άρχοντα της βασιλικής αυλής, κινούμενος από θείο ζήλο δεν θέλησε να υπακούσει στην διαταγή αυτή και να καταστρέψει την θαυματουργή εικόνα.
Αυτός λοιπόν ο νέος πήρε την εικόνα αυτή και έφυγε για την Ελλάδα για να την προστατέψει.
Όταν έφτασε στην περιοχή της Θράκης άγνωστο πως η Εικόνα εξαφανίστηκε. Το αρχοντόπουλο μετά από αυτό έπεσε σε θλίψη και συνεχώς έκλαιγε πιστεύοντας ότι η εικόνα εξαφανίστηκε λόγω της αμαρτωλότητάς του.
Αφού έμεινε αρκετές μέρες κλαίγοντας αποφάσισε να μετακινηθεί και να μείνει στην περιοχή της σημερινής Λαμίας.
Στην περιοχή της Ευρυτανίας τώρα ένας νεαρός βοσκός που φύλαγε τα γίδια του μια νύχτα εκεί που κοιμόταν ακούει ξαφνικά πίσω του μελωδικούς ύμνους.
Από το φόβο του ξύπνησε και ενώ έψαχνε να βρει από πού έρχονται οι ύμνοι αυτοί βλέπει ξαφνικά μια φωτεινή δέσμη που ξεκινούσε από μια σπηλιά και έφτανε ως τον ουρανό.
Φεύγει τρομαγμένος και πηγαίνει στον πατέρα του και του εξιστορεί το παράδοξο γεγονός που βίωσε.
Ο πατέρας του αρχικά δεν το πίστεψε, αλλά την επόμενη νύχτα πηγαίνουν μαζί και ω του θαύματος, οι μελωδίες συνεχιζόταν και ο πύρινη δέσμη ξεκινούσε πάλι από το σπήλαιο και έφτανε σον ουρανό.
Την άλλη μέρα το νεαρός βοσκός μαζί με τον πατέρα και μερικούς άλλους βοσκούς κατεβαίνουν στο απόκρημνο σπήλαιο και βλέπουν την Αγία εικόνα να είναι λουσμένη στο φως.
Αφού την προσκύνησαν και χάρηκαν για τον θησαυρό που βρήκαν, άνοιξαν ένα μονοπατάκι προς το σπήλαιο για να ανάβουν καθημερινά ένα καντηλάκι μπροστά στην Χάρη Της.
Μετά από λίγες ημέρες το γεγονός αυτό μαθεύτηκε στις γύρω περιοχές και έφτασε στα αυτιά του αρχοντόπουλου που την μετέφερε από την Προύσα.
Χωρίς να χάσει στιγμή πήρε μαζί του τους υπηρέτες του και έτρεξε σε εκείνα τα μέρη αναζητώντας την χαμένη εικόνα. Όταν έφτασε και αντίκρισε την εικόνα απίστευτη χαρά τον πλημμύρισε.
Έπειτα ανέφερε τα όσα είχαν συμβεί στους χωρικούς και τους ευχαρίστησε που βρήκαν την εικόνα.
Οι χωρικοί μη μπορώντας να κάνουν κάτι μιας και η εικόνα άνηκε στο αρχοντόπουλο του την έδωσαν και ο ίδιος μαζί με τους υπηρέτες του έφυγε για να επιστρέψει στην οικία του.
Καθώς έφτασαν σε κάποιο ύψωμα κουράστηκαν και τοποθέτησαν την εικόνα δίπλα τους και ξάπλωσαν για να ξαποστάσουν.
Ενώ αποκοιμήθηκαν, όταν ξύπνησαν δε βρήκαν την εικόνα και το αρχοντόπουλο πίστεψε πως τους παρακολουθούσαν οι βοσκοί και ήρθαν κρυφά και την έκλεψαν όταν αυτοί κοιμόντουσαν.
Καθώς επέστρεφαν πίσω, το αρχοντόπουλο άκουσε μια γυναικεία φωνή λέγοντάς του: «Ω νέε σώσου και πήγαινε στο καλό, διότι εγώ αναπαύομαι καλύτερα σε αυτούς τους άγριους και ορεινούς τόπους με απλοϊκούς βοσκούς παρά σε μεγαλουπόλεις με πλούσιους άρχοντες. Αν θέλεις να μείνεις μαζί μου έλα και θα ναι και για καλό σου» και ξαφνικά πάνω στο βουνό δημιουργήθηκε το τύπωμα της Παναγίας μια τρύπα στην κορυφή του βουνού σε μέγεθος ίση με την εικόνα και κατά ύψος του βουνού εμφανίστηκαν αποτυπώματα ανθρώπινων πατημασιών.
Περπάτησε δηλαδή η Παναγία προς την κορυφή του βουνού διαπερνόντας το για να φτάσει και πάλι στην θέση όπου αυτή διάλεξε να γίνει το μόνιμο σπίτι της.
Αυτά όταν τα άκουσε το αρχοντόπουλο με προσοχή και ελευθέρωσε τους υπηρέτες του, ένας από τους οποίος τον ακολούθησε οικειοθελώς, γύρισε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα εγκαταλείποντας τα εγκόσμια και αφοσιώθηκε στην Παναγία.
Το αρχοντόπουλο πήρε το μοναχικό όνομα Διονύσιος και ο δούλος του πήρε το όνομα Τιμόθεος.
Εκατοντάδες υπήρξαν συνολικά οι μοναχοί που πέρασαν από την Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας. Εκατομμύρια οι προσκυνητές.
Αμέτρητα τα θαύματά της, πλούσια η Χάρη της, Όλοι τρέχουν και προσκυνούν την Κυρά, την Κυρά της Ρούμελης όπως την αποκαλούν.
Η Εικόνα επειδή ήρθε από την Προύσα της Μ. Ασίας, ονομάστηκε και είναι γνωστή πλέον ως «Παναγία Προυσιώτισσα» και πολλοί την αποκαλούν ως Κυρά της Ρούμελης.
Από το προσωνύμιο της εικόνας πήρε και την ονομασία του το χωριό που είναι πλησίον του μοναστηριού.
Το μοναστήρι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα σε όλη την Ελλάδα και εορτάζει στην Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στις 23 Αυγούστου.
Όπως οι περισσότεροι θα έχουν ακούσει κάποια στιγμή της ζωής τους, στις 23 του Αυγούστου είναι της Προυσιώτισσας.....
Σε απόσταση 10χλμ περίπου από το μοναστήρι προς το Καρπενήσι βρίσκεται ένα προσκυνητάρι.
Είναι ένα προσκυνητάρι της Παναγίας και απ΄έξω γράφει «ΠΑΤΗΜΑΤΑ».
Δίπλα από αυτό το προσκυνητάρι μπορεί να δει κανείς της Πατημασιές της Κυράς που πέρασε από εκεί.
Αφιερώματα των ταξιδιωτών κατακλύζουν τους βράχους, κομποσκοίνια σταυρουδάκια, κέρματα, μπρελόκ αυτοκινήτων, ονόματα γραμμένα στα βράχια, όλων αυτών που περνούν και ανάβουν ένα κεράκι παρατηρώντας το θαυμαστό γεγονός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου