Με βάση την τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue για λογαριασμό της τηλεόρασης του ΣΚΑΙ και της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, οι Έλληνες δείχνουν όλο και πιο δυσαρεστημένοι για την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης αλλά και για τον τρόπο που η τελευταία διαχειρίζεται την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στην γηραιά ήπειρο. Μέσα σε έναν μόλις μήνα, μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου, οι αρνητικές γνώμες των Ελλήνων για την Ε.Ε. αυξήθηκαν από 41 στις 54! Διαφορά 13 μονάδων. Και την ίδια στιγμή οι θετικές γνώμες έπεσαν από 51 σε 44. Διαφορά 7 μονάδων. Με άλλα λόγια, οι αρνητικές γνώμες είναι πλέον περισσότερες από τις θετικές, με ιδιαίτερα αυξητικό ρυθμό.
Η παραπάνω δημοσκοπική αποτύπωση σκιαγραφεί την γενικότερη απογοήτευση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. αλλά και απέναντι στους ευρωπαίους ηγέτες για την σκληρή στάση που πιστά ακολουθούν αναφορικά με το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα. Διαχρονικά, οι Έλληνες κρατούσαν μια μορφή δυσπιστίας απέναντι στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, και φρόντιζαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να την εκφράζουν. Από την άλλη όμως, σε ζητήματα όπως η περαιτέρω νομισματική και οικονομική ενοποίηση, οι Έλληνες ήταν από τους πιο ένθερμους του εγχειρήματος. Όπως ήταν και οι πιο ένθερμοι και στην περαιτέρω διεύρυνση και εμβάθυνσης της Ε.Ε. και της ένταξης νέων μελών στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Δεν έχει συμβεί όμως ποτέ στην χώρα μας, μέσα σε έναν μόλις μήνα να αυξηθούν τόσο πολύ οι αρνητικές γνώμες για την Ε.Ε., σε βαθμό που να υπερτερούν αρκετά έναντι των θετικών.Είναι υπαρκτός πλέον ο φόβος, μέσα σε αυτό το εκρηκτικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε, η Ευρώπη να μετεξελιχθεί για τον Έλληνα από ιδέα οραματική σε ιδέα καταστρεπτική για την κοινωνική συνοχή του τόπου. Η καλή Ευρώπη της δικαιοσύνης, της προόδου, της ανάπτυξης και του προτύπου στο οποίο θα θέλαμε να μοιάσει η χώρα μας, ίσως μετεξελιχθεί σε Ευρώπη της καταπίεσης, της ψευδεπίγραφης αλληλεγγύης, του καιροσκοπισμού, και του παραδείγματος προς αποφυγήν στα μάτια των Ελλήνων πολιτών.
Ως ένα βαθμό δικαιολογείται αυτή η μεταστροφή. Οι συχνά υπερβολικές αντιδράσεις των ευρωπαίων ηγετών απέναντι στις καθυστερήσεις και στις προσπάθειες της Ελλάδας για δημοσιονομική πειθαρχία, τα διάφορα εκβιαστικά τελεσίγραφα, αλλά και οι προκλητικές δηλώσεις που συχνά «δοκιμάζουν» την κοινή γνώμη με την ωμότητα και την σκληρότητα τους, όλα αυτά έκαναν την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να ξανασκέφτονται την ιδέα της Ευρώπης. Μέχρι και ακραιφνείς φιλελεύθεροι ή ευρωπαϊστές αρχίζουν να ασκούν έντονη κριτική στον άγαρμπο τρόπο που η Ε.Ε. διαχειρίστηκε μια χώρα-μέλος της. Προτείνουν με την σειρά τους μέτρα μεταστροφής της Ευρώπης από την πολιτική της λιτότητας και της σκληρής επιτήρησης που μπορεί να έχει άσχημο κοινωνικό αντίκτυπο, σε πολιτικές πιο φιλικές προς τον απλό πολίτη, λιγότερο βάναυσες και περισσότερο ευαίσθητες στις κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε χώρας που αντιμετωπίζει πρόβλημα.
Η Ελληνική κοινωνία δεν θα πρέπει να μετατραπεί σε μια αμιγώς αντιευρωπαϊκή κοινωνία που αντί να θέλει περισσότερη Ευρώπη να φοβάται την συνεργασία μαζί της, ή πολύ χειρότερα να την απεύχεται. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μια μιμητική υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών της Ευρώπης είναι το αιτούμενο για την πρόοδο. Απεναντίας μάλιστα. Αλλά μια Ελλάδα έξω από την ευρωπαϊκή νοοτροπία της συνεργασίας και των μεταρρυθμίσεων θα ήταν πραγματικά μια κατάσταση μη διαχειρίσημη…
Βρισκόμαστε σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο τόσο για το μέλλον της χώρας μας όσο και για το μέλλον του ίδιου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Δημοσκοπήσεις όπως οι παραπάνω συνιστούν «καμπανάκια» στα αυτιά όσων θα πρέπει άμεσα και αποτελεσματικά να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια στις σχέσεις Ελλάδας-Ε.Ε. Συνιστά απαραίτητο και επιτακτικό αιτούμενο της εξωτερικής μας πολιτικής αυτή η γενικευμένη απογοήτευση των πολιτών να μην πάρει στέρεα χαρακτηριστικά και να αποτελέσει πρόσκαιρη παρέκκλιση και όχι μόνιμο πρόβλημα. Είναι προς το συμφέρον και των δυο πλευρών αυτή η μέχρι τώρα κοινωνική σύμπνοια να μην διαρραγεί οριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου