Η κακοδαιμονία των Ελλήνων

Η δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας είναι αποτέλεσμα πολλών προσπαθειών δεκαετίες τώρα. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις ήταν πάντα ξενοκίνητες. Και για να είμαστε ακριβέστεροι : αγγλοκινούμενες και αργότερα αμερικανοκινούμενες. Ο Έλληνας διδάχτηκε ένα ένδοξο παρελθόν αλλά παράλληλα «διδάχτηκε» ότι οι Ευρωπαίοι και αργότερα οι Αμερικάνοι είναι καλύτεροι σε ότι αφορά τη διοίκηση, τις υπηρεσίες κλπ. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Στόχο είχε αυτό ακριβώς: την....
κακή σχέση του Έλληνα με το κράτος. Και μη νομίζετε ότι ακολουθώ την τακτική : οι άλλοι πάντα φταίνε. Στην περίπτωση όμως της Ελλάδας ο εγκλωβισμός ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων –αρχής γενομένης από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους- είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο. Όπως επίσης ο εκφοβισμός πολέμου με την Τουρκία , τον οποίο και εκμεταλλεύτηκαν τόσο οι ευρωπαϊκές χώρες, όσο και η Αμερική, για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον της χώρας, η οποία είναι πολυεπίπεδη. Πέρα από την οικονομική κατάρρευση, προσωπικά φοβάμαι την εθνική ισοπέδωση. Ο πατριωτισμός δεν περνάει από το πορτοφόλι. Δεν είναι μόνο η οικονομική εξαθλίωση το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ο σχεδιασμένος διαμελισμός της χώρας, το ζητούμενο είναι η εθνική ομοψυχία, που με τόσο ζήλο προσπαθούν να αποδομήσουν. Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη ένα μόνο μπορώ να σκεφτώ: η λύση θα έρθει είτε από το Θεό, είτε από το λαό. Και επειδή έχουμε πικρή πείρα από εξαπατήσεις, διαψεύσεις και προδοσίες σε τούτο τον έρημο τόπο, ας προσπαθήσουμε να ενωθούμε με κύριο σκοπό την πραγματική προστασία της χώρας που με επιμέλεια φροντίσουν να κρύψουν τόσο τα ΜΜΕ όσο και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος.