Το τέως ΝΠΙΔ, τέως ΝΠΔΔ, σήμερα απλώς ακίνητη περιουσία του ΝΑΤ, καταργήθηκε από νομικό πρόσωπο το 1997 Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εμπορικού Ναυτικού (στο εξής, ΝΙΕΝ) κείται εξ ολοκλήρου στο Δήμο Πεντελικού (και πρώην Δήμο Μελισσίων).
Το κυρίως κτήριο καταλαμβάνει 25 στρέμματα και αποτελείται από πέντε ορόφους με εμβαδόν περίπου 11.600 τ.μ. Η περιβάλλουσα πευκόφυτη έκταση εκτείνεται σε 100 στρέμματα.
Το νοσοκομείο (το οποίο διέθετε 350 κλίνες) λειτούργησε μεταξύ 1948 (αρχικά ως σανατόριο για τους ναυτικούς· η φυματίωση και άλλες πνευμονικές παθήσεις θέριζαν τότε) και 1975, οπότε και ουσιαστικά ανέστειλε τη λειτουργία του με απόφαση της τότε κυβέρνησης για να γίνουν επισκευές, λόγω σοβαρών φθορών. Ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά (πάνω από 100 εκατ. δραχμές) και τον Αύγουστο του 1981 διακόπτονται οριστικά οι εργασίες και το νοσοκομείο εγκαταλείπεται.
Από τότε το κτήριο, εκτός από τη φθορά του χρόνου, αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ακόμα λεηλασίες και βανδαλισμούς(εικόνες ντροπής κατά την γνώμη μου για ένα τέτοιο μνημείο-νοσοκομείο).
Από όσο γνωρίζω (επειδή δούλευε ως νοσηλεύτρια η γιαγιά μου εκεί), το νοσοκομείο δημιουργήθηκε με χρήματα από εισφορές των ναυτικών, καθώς επίσης αποτελούνταν από υπερσύγχρονο, για την εποχή, εξοπλισμό. Χαρακτηριστικά, από διάφορες μαρτυρίες ατόμων που ζούσαν την εποχή που λειτούργησε το Ναυτικό νοσοκομείο, αναφέρουν ότι ο εξοπλισμός ήταν ισάξιος εκείνου των νοσοκομείων της Αμερικής και πως πολλά μηχανήματα τα εισήγαγαν ναυτικοί από τα ταξίδια τους. Με λίγα λόγια αποτελούσε το στολίδι της περιοχής αλλά και πρότυπο νοσοκομείο της εποχής εκείνης.Χαρακτηριστικά, από διάφορες μαρτυρίες ατόμων που ζούσαν την εποχή που λειτούργησε το Ναυτικό νοσοκομείο, αναφέρουν ότι ο εξοπλισμός ήταν ισάξιος εκείνου των νοσοκομείων της Αμερικής και πως πολλά μηχανήματα τα εισήγαγαν ναυτικοί από τα ταξίδια τους. Με λίγα λόγια αποτελούσε το στολίδι της περιοχής αλλά και πρότυπο νοσοκομείο της εποχής εκείνης.
Κατά καιρούς ακούστηκαν διάφορα σενάρια αξιοποίησης της αδρανούς αυτής περιουσίας. 
Εγώ, όμως, απορώ... γιατί αυτή η περιοχή μένει ακόμα αναξιοποίητη...
Γνώμη μου είναι να γίνουν προσπάθειες να επαναλειτουργήσει ως νοσοκομείο, καθώς βρίσκεται σε μι
α όμορφη και ήσυχη πευκόφυτη περιοχή, όπου θα έκανε καλό σε κάθε άρρωστο να θεραπεύεται εκεί.
Εγώ, όμως, απορώ... γιατί αυτή η περιοχή μένει ακόμα αναξιοποίητη...Γνώμη μου είναι να γίνουν προσπάθειες να επαναλειτουργήσει ως νοσοκομείο, καθώς βρίσκεται σε μι
α όμορφη και ήσυχη πευκόφυτη περιοχή, όπου θα έκανε καλό σε κάθε άρρωστο να θεραπεύεται εκεί.
Είμαι μικρή σε ηλικία και νιώθω βαθύτατη θλίψη που βλέπω ένα τέτοιο νοσοκομείο να σαπίζει έτσι, έχοντας ακούσει άπειρες ιστορίες γι' αυτό.
Ας αναλάβουν μια φορά την ευθύνη κάποιοι...
Αξιοποιήστε περιοχές που αποτελούν στολίδι για την χώρα μας..είναι κρίμα να εγκαταλείπονται κατά αυτόν τον τρόπο...Ας αναλάβουν μια φορά την ευθύνη κάποιοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου